Taş Yazıları -1

Vecahet hanım çıkmazı

balkonda ay heves gibidir
sürtünür dostluğu duvarlara
zamana koşan tay dalgınlığında yılışık
divanedir bakışın çıldırtan gölgesiyle
omuzlarına düşer yansısı anısız bir kadının

o kadın göl açmış bir leylak
boyu kısa kumru düşlerden az
fularında eski çarşı kokusu
sonsuz ağırbaşlı ve hep aynı

balkonda ay ırmak gibidir
istekli dünden bakmaklara
dağa kavuşan ırmak kadar acele
şüphedir hep gül içine açmaktan
saçlarına düşer akı sabahsız bir kadının

biçimsiz, yanlış ve ıslığı

Agora Kasım-Aralık 2001