BUĞUSU TELLERİNDE

çırpınırken bile sessiz, köpük gibi bir abla
ben bahtına düştükçe o kanrevan
şeytan aklımı koparıyor karım sancılandıkça
bütün çatlakları çaresiz saksıların
çekip gidecek çığlıklarla afrika menekşem

bu havada balıkçılar var mıdır deniz üstünde?
Her asker intihar edecekmiş gibi geliyor
nöbet yerinde
her kız gelin ölecekmiş gibi..
Dallar cama vurdukça, her ağaç darağacı
babalar nasıl su verebilir kavaklara?
Şimdi dağların en naçar kurdu kime sığınır,
kime açar yarasını?

Karbeden çatırdadıkça karakış tomurcuğuyla
bir yıldız kayıyor hep, dilsiz tükeniyorum
sular-seller, ak ekmekler, ampuller ses içinde
soluksuz ürperiyor evrenin en yalnız gezegeni
ve funda evlat sevgisi düşürüyor kollarıma
taze bir turna ömrü bu, buğusu tellerinde
bir dilim peynir kadar kızım benim
büyülüsü taçyapraklıların, nar çiçeği renginde

(Saçlarını Sancıma Sür)