KUŞLUK VAKTİ

cebinde sonbahar
yüzü yaşlı ağaç hüznü
dökülür adımlar uykulardan
gözleri yumulduğunda
yanar kaldırım mumları
her rüzgarda kutlanıyor yıldönümü
iki damla kan düşer
alkışlar feryat figan

sıkılırım yalnız kahkahalardan
bir elimde toprak olmalı
bir elimde ölüsü zamanların
gömmeliyim koynuna
uyuyorsa tohumları baharın

gitmek gerek
tortusu kalmış kelimelerin ardı sıra
yaralı mendil sallasın çolak ellerim
ceplerimde kesik nehirler
suya iner kumrular avuç dolusu
yudum yudum eriyor karlı saçlar
kuşluk vakti esintiler
ağlamak bugün ne güzel güler