Beni Gözlerimden Asın

beni gözlerimden asın
önce onlar gördü süheylâ’yı

suallerle yıkıldı saat kulesi
zaman şimdi kör
ne yana gitse çarpıyor uykular
yüzüne su serp karıncaların
sabah oluyor onlar da uyansınlar

yaşlı bir kadın ağlar
her sabah menekşelerin üstüne
açtı ilk çiçekleri
bir çocuk güler ansızın
bir çocuk
düştü tabutun içine

tövbeler olsun
ben öpmedim o kadını
asın beni gözlerimden
gördüm
sonra onlar öldürdü süheylâ’yı