ÇORUH NENEM

koynun koyup çoruh' inim sızım acı zulüm
kaçkarlar'dan toroslar'a
köpüğünde yetim yavru

bir ömür dilsiz aktı

oysa konuşmalıydı
sürgün ırmak
gürcü nenem
çoruh'u akıtmak yerine
memleket gözlerinden

? ! ? ! ? ! ? ! ? !..

hani bir ırmak vardı
beni çok benzetirdin
hani akıtırdınya
memleket gözlerinden

gözlerine göz dikildi
suyu ısındı çoruh'un
kavuşmanız yakın nenem

sen ağlıyordun o'nu
o da sana kanıyor
öldürdüler çoruh’u