EVLİ-DUL-EVLİ-DUL
ey sevgili aşk tembeli mevlit okut ayrılırken
can simidi at -mendil niyetine-
aynamı kaldırma zevkimce döşediğim
seyrederim belki zindandan yeni sevgilinle sevişmeni
sonsuzluğun duvarına yasladım şenliğimi
meraklandım Kavtuk kuyusuna düşen taşta
ve çıkan ıslak ses etime meyilli
kim bu menfaati soyunup gelen yabancı
tutkunun kökü ne, imlası nasıldır hoşgörünün
ve
evlilik nasıl gülümser özüne
hem de ayna bu kadar uzakken bu eve
netice
aşkı en iyi ben tanımlıyorum:
bir sonraki sevgiliye ihanettir aşk bu devirde
