KEMİRGENİMSİ HAYAL

I. raund

kurumayan saçıma düğümlediğim dileklerim
bir kutu briyantine emanet tanrıya uğurlu
öyle varsaydım
bacakların güzel ama evlenilecek kadar değil
şşş.. içime girip sus

bahçemde uğuldanan serseriler
görecekleri ne var ki
merdivenim cilalı koşarak gel düşürme iştahını

neresinden bakarsan bak
simli bir küre değil mi yılbaşını hatırlatan
dünya sersem gövde
yapraklarım sarıya boyalı kızıla daha var
mevsim değişirken menopozda on dokuzunda bedenim
erken menopoz dedikleri bu değil oysa
ruhumu çivileyip ısrarcı bedenime
yogayı boş verip
üfler odamın sobasını belli belirsiz yakan cin
beni sana dikip
söküklerimi sen doldur
içime gir


II. raund

temiziz
rutubeti mi var bedenimin ayna mı buğulu
banyodan çıktık
saçlarını iki ören çocuklar geçiyor içimizden
annelerin bilmediği yerlere giden
boynundaki morluğu saklama çabasıyla
yaz günü boğazlı kazak giyen
merdivenim cilalı düşürme çocukluğumu
yetiştiren çocuklar yiterken usulca
sandığa saklı cinselliğim düğün gecesi törenle

üvey sevgilin hangimiz
hangimiz özüz bedenine
sığlığında hangimiz berrak

her mevsim böyle yabancı kemikler ete
figüran olduğumu söyleyemem rolüm kısa sadece
şşş.. içimdesin sus

alındı böylece uyandığım son kale
diğeri olsun bedenine bayrak diken
söküklerinden memnun bedenim
çık içimden..