Dört Mevsim
sonbahar, kapının eşiğinde
eskide kalanı soruyor durmadan
solgun bir yaprağın adresini,
albüme düşen fotoğraflarını soruyor
öpüyor eylül’ü elinden eteğinden
kış, bir masal kuzinede
anlatıyor gizemli düşlerini
kardelen topluyor beyaz günlere
kimler gelip kimler üşüyor gözlerimizde
sorma, sular bir durgun bir durgun
yol arıyor üzgün şubat’a
ilkyaz, dudağıma sıralanan bir gülüş
telaşını kırlara salıyor
yağmurlar öyle yalnız ki,
serinlik oluyor saçlarıma
içimde mayıs’ın sıkıntısı
yaz, gecikmiş bir mektup kapımda
sözcüklerini temmuz’a düğümlüyor
Mayıs 2004, Eskişehir