AFRA

Suyun kucağına meme uçlarını bıraktım
Uçurtmanın bir akşam
Bunu yapmasam koridor oluyordum / koruyordum

Acıtmadan sildiklerine toplansın dikişlerim

Dizime yatırdığın dirseklerimden vur afra gibi ürkek
Kilitleri körpe bir havanda onar
Sonra kur beni ayır parlaklıkları dizelerime / düğmelerime

Kuşatmadan gelişine acısın eğilimlerim

Çamurdan bir başlangıç cümlesi miyim ben
Demir mi gerekli dilinize
Dökün beni sesimin ileri gelenlerine / gelinlerine

Çoğalmadan gelişin için kanasın ilerisi

Sen bağışla bir defa dolaş kuyuları yıkanmadan
Kuytulara yakınmadan
Doyur bizi benle beni bizden arındır / yakındır