çocukluğunu yaşlandırmamış şaire

ipekten vesvese hüzün
yarın aşk benden daha yaşlı
gölgemden eski ve köhne âşık
geç ölecek-  ne yazık geç

dişiliğini ertelemiş tanrıça
geceleri üstünü örtüyor yalanın
ışıksız bırakıyor yarayı
geç yakacak-  ne yazık geç

aynamda eril kanamalı hiçlik
sabahları buzulla uyanıyor
güneşi soğuruyor bitirene dek
geç kusacak-  ne yazık geç

çırılçıplak bir çocuk terzi
zulasına közden iplik biriktirmiş
her oyunda hayata kıyı dikmek için
evrenden önce açıyor dükkânını
geç kalacak tanrı-  ne güzel geç