ŞARKI 9

Ramakrişna gözlerini kapadı.
“Hepsi bu mu?” dedi. “Tanrı
yalnız gözler kapanınca var olup
açılınca yok mu oluyor?”
Joseph Campbell, İlkel Mitoloji

A
Ey tanrı gözük bize yeniden, gözüksün
buluttan arabaların, şimşekten kamçın
öttürsün ıslığını, yağmurlar yağdırsın.
Hayat bir şarkı gibi olsun, tüyden hafif,
gök gibi mavi; mutlu et bizi, durmadan
mızıkan çalsın. Dua et bizim yerimize,
dua sonsuz kılar bizi, böyle öğretildi,
böyle bildik. Ya da bize yeni bir hayat ver,
bilicileri usta olsun, adamları güzide.
Kuyuları hayat fışkırsın, kadınları çiçek,
kalçaları toprak gibi yumuşak olsun.
Hoş olsun derelerin yamacı, tepeleri
dik olsun. Mutlu etsin kadınlarımız
gece ve gündüz bizi.

B
Anımsa ve sev hayatı, diyorsun.
Bırak özlem yağmuru yağsın uzakta, unut
mumyalanmış gibi duran günleri.
Rüzgârın esemediği bir vadi ölüm.
Sürse de yüzünü gizlediğin gülün,
bir martı uçuşu gibi geçen anları anımsa,
anımsa kasırgalarla sevişen hayatı
ve sev, yalnızca sev.

Sev şu gelip geçen serseriyi, diyorsun.
Şu dünyaya boşvermiş insanları da sev.
Zehrini boşaltma sözlerin eriyen hayata,
günlerin emziği olsun bir bebeğin.
Sen devrime hazırlanır gibi şiirlerini yaz,
sütü olsun bu şiirler mevsim dönüşümlerinin.
Unutma gelen günlere katmayı
kekik kokusunu dağların,
dağlar gerekli olur diye belki,
bir tutam da mürekkep kat isyana.
Eğmesin başını şiir derviş sabrıyla,
dans etsin gece yarılarına kadar
güzel ve kıvrak bir bakire gibi
sonsuzu yaratan sözcükler.

C
Ey tanrım yeni neşideler gerek bize, yeni ezgiler.
Ne eskimişse çöpe atalım, dizeyi de akıl için;
emin olalım kanun diye
zambağı kalmasın insanın zehir.
Bulalım göğün ve yerin gizli hazinelerini, sükûnet içinde
alalım mahsulünü mirasın, ortaklaşa, ne varsa.
Aşk orak sallamasın içimizde, ateş kuyularını boşaltmasın
üstümüze, ağaçlar gibi serinlik versin,
toprak sersin önümüze cömertçe rahmini.
Deli bir tay gibi oynayıp durmasın altımızda,
yerin derin yerleri bizimdir, diyorsun.

Diyorsun da... Yaşam kar altında toprak
gibiyse... İnsan ölümü bekler ancak.