NE GÜZEL KESTİN PARMAKLARIMI...

ne güzel kestin parmaklarımı... ey hayat ! usta denizçakısı! sevgili sulina ! bir bir okşadın kılcal damarlarımı... ufacık, kırmızı balıklar gibi düşüverdi avuçlarıma... herkesin kabuğuna çekildiği saatlerdi... ne güzel kestin parmaklarımı ! ne güzel ! yumuşakça... kimseler katılmadı kanıma...


yüzeylerde bir yerde, çığlıklar, siren sesi...
üç gün üç gecedir bu hummalı arama...


derim ki acılar taçlanmaz kıymık batmakla ! sular sığ, kulaç uzun... derim ki düşünün buz dağlarını, batık gemileri, dipten gelen dalgaları... düşünün, vatozların kumlara saklanan öfkesini, kalbini bir korsanın piranalar ağzında... sular uçurum, kulaç kısa ! düşünün, yosun tutmaz üzüntüleri, gündelik kaygıları...


ey hayat ! inciler istemedim senden
tılsımlı yüzükler de...
iyi ki kestin parmaklarımı...
derinliğin bana yeter!