ZARİF SIRAT KÖPRÜSÜ

Değil dala dokunmak uykusunda
Solan bir güle mendil sallamak
Yok bu adı sanı belli olmayan
Şurada kalmış yıllarda, değil
Bir taksiye binip uzaklaşmak
Çocukluğumdan kurtulur kur
Tulmaz bu karlı akşamlarda, yok
Bu masallar dünyasında kendime
Zarif bir sırat köprüsü ısmarlamak

Hırkayı başkaları kullansın varsın
Dervişlik yolunda asasına tutunup
Sevdiğim dizelerin şairleri büyüler
Beni, tarihin bağrına yaslı başımı
Okşaya okşaya, kardan adamın
Düşünde kendime yer açarım
Ufuk sıcaktır gidenler söylüyor
Herkesin bir kutbu olmalı aşkını
Kazıyacağı, ağaçlar da soyununca

Görünür evlerin içlerinde ölüm
Saatleri, yollar kapansa da sana
Bir tren kalkar oyununa yetişen
Doğmamış Çocuğa Mektuplar’da
O çocuk da doğacak rahmine ne
Kadar tutunsa da, aşkı tadacak
Damağında bir tutam buğuyla
Yüreğindeki ekin tarlasında
Fırtına biçtirecek burası ona da

Bir oyun başlayacak orda, bir oyun
Sahnenin ortasında sen olacaksın
Bir başına sen ve doğmamış kızın
Anlatacaksın ona dünyada başına
Gelecekleri günlük güneşliklerde
-Yani işler her zaman tıkırında olmayacak-
Ne denir aşkı on ikiden vuranlara
Ah, yüreğinde imkânsız çiçekler taşıyan
Bir kadınsın sen o uzun uzaklarda