BUHAR

kirli sakallarını sevdim yüzünde
resim ödevini unutmuş yüzlerce güvercini
içimi ısıtan bir avuç kuş yemiyle
bekledim hep dağınık gelişlerini

sen yokken ellemedim yaranı
uykularını toplamadım arkandan,
kuyusuna düşüp meraklı zarfların
açmadım mektuplarını, aşkın buharından

acıya çaldıysa gülüşümün tadı
suskunluğum olur bu kış, erkenci
ayıklama bahçemdeki taşları
sandığımı düzeltme, düşlerimi

ocakta kahve taştı taşıyor,
benim bildiğimden çok isteme beni
başka yüz istemiyor el aynam
kaşlarımı almıyorum, sözlerimi geri