GÜL DÖNÜMÜ

ısrarcı tokalar nöbetteyken başımda
saçlarım hazırdı rüzgârla işbirliğine
bu yüzden biletsiz ve bavulsuzdum
istanbul yolcusu kalmasın,
diyen gözlerinde

hüznün ziline basıp kaçtım,
ortasından döndüm bir masalın
akordeon çalan kentlere kandım bilerek
gül dönümüdür ruhumun, rahat bırakın

şimdi sana azmışım fazlaymışım
ekimle yok artık alıp veremediğim
yine de ay üstüme silkiyor tozlarını
başka şiire giderim
yeter ki bitmesin yolum

yalanım yok diyorsam yalandır
bir yaprağı eksiktir bütün papatyaların