ANI AŞK

geliyor bazen gelirmiş gibi
kıymık kadar zamanlara
bir orman sığdırır gibi

geliyor bazen, koltuk değneği gibi
dikleştiriyor gece caddelerine düşen
aksak gölgemi

bir yeri anımsatıyor
bir ağacı, bir kıyıyı
acının kalıcı çölünde
savrulup giden göğü

dilimde denizden korkan martı bahaneleri
bozuyorum kurduğu bütün cümleleri


elleri büyük
elleri bahar dolu
bense unutmuş oluyorum, bıçağın
elmayı nasıl soyduğunu

(‘Soldan Dördüncü Aralık’ kitabından)