SİYAH SARAY
‘Sis’ olsam ben de günlerce,
lanetler yağdırsam zehirli düşüncene
cepheye sürdüğün defnesiz güvercinler
ölü harflerle kurduğun bu alfabe
simsiyah sarayının dört yanını çevirse
bir yalnızlık timi bekliyor en güneyde
inceldikçe inceliyor yüreğin zarı
dilimde ‘hayır’ yetmiyor,
meydanda bedenim az
çığlığım çocuk, çocuğumda endişe
istasyon olsan, satardın trenlerini
yaklaşsa aşk, değişirdin şiddete
kırmızı, taşıyamadı bunca utancı
beyaz gitti, dönmemek üzere
aynaya bir kez baksan
kanlı sırlar tek tek parçalanacak
dilerim, delik deşik eder uykularını,
yıktığın her düş
kırdığın her oyuncak.
