Uzayda kafa dinliyorum

Uzayda kafa dinliyorum
Bizden ışık yılları uzakta kocaman güneşler bile eğer,
eğer onlar bile yıpranır, yaşlanır, kötürüm kör olup ölürlerse,
nasıl bahsedebilirim sana n'oluyor kafamda, gövdemde?
Desem mavi kelebekler yuva kuruyor atar damarlarımda,
yoksa, gelincik tarlaları titriyor kalbimin köşelerinde,
bulutları köyümden kovalayabilen o derin nefesim
şimdi söndüremez oldu doğum günü mumcuklarını bile...

Olsun, olsun, diyor içimde saklanan kıvırcık saçlı çocuk,
sonra kahkahalarla kendi ölmezliğine çalım satıyor.
Diliyorum onu, okul şiirlerini ezberden bana okuyor,
Ama onlar benim hayatım benim sevinçlerim, kederlerim...
Nasıl da öğrenmiş hep onları bu tanımadığım çocuk?