new orleans rezonansı

new orleans rezonansı
yaz rutubetinde yüzüyoruz sokakların,
çiseleyen timsah terlemesi
titreşiyor ruhlarımızın zırhında
ve savunulmaz siyahi bir siper gibi
ilerliyor bourbon street,
içimizdeki tortuyu küreyerek
yaşamın marjinine.

bataklıktan yükselen bir sivrisinek sürüsü
içinden geçer gibi geçmiştik
sokaktan salgılanan müziğin içinden
-geçene kadar insanın gardını düşüren-
ki genetik olarak mümkün değildir normalde
bu coğrafyadaki buhurdan büyünün
bizimkinden gelen berrak direnişi kırması.

timsah kafaları vardı her yerde
kurutulmuş gözyaşları bile;
gerçekleşmek üzereydi darkwood,
ne şans!

derken ele verdi içimizden birisi hepimizi
ve kırıldı zırhlarımızda dans eden rezonans.