ANNE OĞUL BAYRAM

"Dizlerin duruyor mu başımı koyacak
Anne ben geldim, oğlun, hayırsızın"
Ahmet Erhan

anne çok uzaklardan geliyorum
hayır gelemiyorum
bu sefer sürpriz yok
inan olsun yok

artçı depremler içimde
gezdiriyorum ruhumu 'sarsak'
eğiyorum büküyorum demirlerimi
hayatın kolonlarına çarparak

bana ayna tutuyor 'İncesulu' bir adam
hem de suluayna
azar azar kanatan
-ki ona artık Ahmet Erhan diyorlar-
"acının son tutanakçısı"
bütün ahmet'ler gibi

şiir yaza yaza geziyorum anne
elimde mor bir defter
yüzümün renginden ödünç
durup durup ağlıyorum
hiç böyle olmadıydım
şiire bulaşmadım sanırım iyice bulandım
korkuyorum korkuyorum da
yine mısra akıtıyorum
bayrama kandile

anne oğul bayram
gece gündüz seyran
"kim var imiş" oralarda
ben orada yoğ iken

sıkıştım sanıyorum anne
kendimle hayat arasında
"hazırlıksız ve yalnız"ım
bir yol açamıyorum
açıp da gidemiyorum
eğeliyorum, törpülüyorum
darağacımı iyice
bunu bir tek bunu bir tek sana
söylüyorum
diyorlar ağır bir hava var bu mektupta
diyorum ki değilim ben de hafif

gelemiyorum anne inan olsun
bu sefer sürpriz yok
yokum bu bayram da
ellerinden öpüyorum senin ve babamın
kardeşlerimin gözlerinden
anne bu şiiri... anne bu mektubu sana
kargoyla yolluyorum
söz verdiler yetişecek bayrama