BİR GÜLÜŞÜN ORMANI

içinin zehrini alır
gülümse

inan ve yürü
bir başka zamana gider bu yol
dudaklarında müjdeci kuşlar
çıkıverirsin bir masalın içinden

an ve kâ
güzelim kuşum
gülümse hadi
muştular sun öpücükler
değiştir onar beni

gülümse ve bir yol söyle
ki anlatıversin gizini
ormanın
bir başına da ağaç olabilmeyi

gülümseyelim hadi
en güzel ağlamak
en güzel susmak
bir gülüşün ormanı

döktüm zehrimi
an ve ka(l)
zümrüdüm, cankuşum