ZEHİRLİ ÜZÜM

yokluğunda hüzün şişeledim mahzenimde
sarı ve kederli arılara müzik dersi verdim
ısınmak için ıslık çaldım buz bağımda

gözlerini bağladım eski utanmaların

gözyaşlarımı yıkadım ibrikteki zarif iksirle
vakitsiz bağbozumlarında misket topladım
aynadaki yabancıyı zehirledim kadehteki şarapla

yanan bağ evi çığlık çığlığa peşimde

bir üzüm çekirdeği çiçek açtı dilimin üzerinde
dudaklarımda mor şarkılar, baldan acılar
sol yanımdaki öküzgözünü bıçakladım

içimdeki bağcı devrildi sessizce . . .

Ayten Çolakoğlu
Hayal Şubat/ Mart 2004