İSTEK

Temize çekmeden önce yaptığın karalamadır
Kent merkezinde yaşayan kenar mahalleli yüzün
İnce bir serinliği iz diye bırakarak kayan çiy damlası gibi
Enginar yüreğine akıtıyorsun, o büyülü yaşam kutuna
Her seferinde bir Etna bırakan akşamı

Senin perdene yansıtıyorum
Öfkemin peşine düşmüş çığlıkla döşeli
Her yana düşlerim serpilmiş
Umutlarla süslü
Yankılar dolu odamın resmini
Ve perdenin arkasından çıkıp karşına dikiliyorum

Buradayım işte
Şimdide
Beni uslu sanan çok
Öyleyim biraz da
Ve sade
Daha çok Hintfakiri
Sözcüklerin çivi halısı üstünde

Al götür beni
Dilimdeki düğümleri çözeceğim yere
Menteşesi, kulpu, camı, çerçevesi ol
Odamı dünyaya dolduracak pencerenin
Sor, sorgula, ötesine geç
Sınırlarımızın peşine düşmenin
Göğüslerinin arasındaki ufuka yakın bir yerde
Yatakta uyutacak masallar anlat bana

Aytekin Karaçoban
Dize Dergisi Eylül 2000 sayısı