25- Zeynep UZUNBAY (1961) - ÖPİİM GEÇSİN
Uzunbay; tekerlemeyi tekerleyip rahat bir söyleyişi öne geçirdiğinden, kendini çok özgür duyumsayıp söze yakın durup dilin meyvelerinden tenhada otlayıp geviş getirmişken, racona uygun davranıp akışkan sokak dilini gündeme çekebilirdi!
ÖPİİM GEÇSİN
ramazan davulu değil duyduğun
kalbini sahura kaldırıyor kalbim, dinle
bütün gün hamfendi beyfendi yiyeceksin
benim de öksüz kalacak lülelerim alnımda
yorgunsan seni baştan doğurayım bu gece
büyütüp kaç yaşına getireyim
portakalı soydum yaşına mı
içinde bir yokuş var da, o durmadan koşuyor
ah,hâlâ koşuyor yaşına mı, hadi söyle
teras bizi bekliyor,düşman uyanmasın
arama terliklerin elimde
seni herkes sever derdin sen
seni herkes sever derdim ben
herkes değilmiş harflerin en lülesi
yalnızca sen ve ben
yarama sen dokun acımaz
bırak rüzgâr okusun kitapları
korkmuyorum yanımdasın
istersen uçuruma kur salıncağı
zaman,temmuza denk gelen bir ramazandı
yer, köpekler uyuyuncaya dek güldüğümüz teras
bu gülmeler ağlamak getirir derdin sen
kat kat açardık kalbimizi ortaya
öpiim de geçsin öpiim de geçsin
bu ağlamak gülmeler getirsin derdim ben
hadi lülem, yine deneyelim ayakta işemeyi
kazağın kadar değerim yokmuş çıplağında
adın doğmayacak kızımındır artık diyen bakışın
ağlasam aklımda gülsem aklımda
(Agora 31, Mayıs-Haziran 2003)
|
