Yaşar BEDRİ, 1956 - DELİ VE ATLAS
dÜğmesi öndendi gömleğimin bu güz de!...
hangi vakte kursam kalbimi hep terane
zülfün yâre dokunsun. sen de saklanan hüzün
le hüsünsün. yakamda kuruyan zamane! mahsusa
kırılan aynadan kim kalacak bana? dönsen de
eylüldü veranda da beklettiğimiz yolcunun adı
bir düşe açılan remil! eğildim telveleşen suya
maya Çalsındı akşamın kızıllığı. bu yangın, bu fasıla
da beklesen. ilmek ve ayrılıktı gönÜldağı. ah gene
bu şehrin falında çıktın. kötücül, yabanıl, hende
se; -( küsmek için taradımdı bulutlu saçlarımı. işte
ölmekte gözyaşımda kuruttuğum kelebekler, gitsen
bu kaçıncı güz? devran kıvranıyor yakasız
gömleğimde
gide gide yol sana. zâil. âhi. ecrim büyür gölgende!
E, Temmuz 200"
| 
