Salih BOLAT, 1956- HESAPLAŞMA
bir akrep bırakıyorsun şafağın yastığına boşluğun basamaklarında oyuklar açıyorsun yaşadıklarımız adına ne varsa yakıyorsun cehennemimde biz değil miydik çıplak ayaklarla basan yoksulluğun sıcak küllerine pazarda, meyvelerin içinde bir uçurum arayan kuşların alnında patlayan ikindi rüzgarında ellerini kaybeden, sonra bulan şafağa kır çiçekleri taşıyan, onca çaresizlik varken biz değil miydik geçmişini geri isteyen bozulmuş hesaplaşma dağılmış yükseklikten gerilmiş ağdan anlatsın bize hiçliğin terazisinde tartılmış kumaşı zamansız verilmiş karar, biçilmiş ufuk ay ışığında soluklanan tırpan.
bir düşün, ağaçlardaki gün batımının ağırlığını uzun gölgeleriyle akşama soluklanan atları balıkçının sepetindeki yılanbalıklarını hemen görünüveren sabırsız birkaç yıldızı bisikletiyle patikada ilerleyen genç kızın saçlarına iliştirdiği papatyalar gibi bir düşün, biz değil miydik şimşeğin acısını duyan?
kim unutabilir taşın yırtılan sesini ölüme verilen sözden kim dönebilir derler ki, insan ayrılınca bir ağaç sökülürmüş içinden bak, bir orman sökülüyor ihanete uğrayınca düşün, biz değil miydik kışı ve ateşi onaran?
Üçnokta, Ocak-Şubat-Mart 2004
|