YEĞNİK ASA DAR GEÇİT İNCE BEDEL TÜL KADER
I
Yanlışlıkla iki kez
Kaydetmişler dünyaya beni
Bundandır yalan
Söylediklerimin hepsi
/Kertenkele ağzında nergis
Kirpiğin dökmüş iris ve kirpi/
Bir nüfus düzeltisi
Öldüm işte ben
Okuduklanıuz gidenin
Temreni gümüşten
/Kanatlanır nu keder
Yoksa göklerde kandili/
II
Toprakta örtüşür söz ve sükût
Kolum kurtulur bir gün anılardan
Dağlar dumanlı çivi pus yağmur felâket
Yine de küf tutmadı kalbimiz büyürken hasret
Bir tabanca erir; erir gölgen sözünü kaybedersen
Artik işlemeyen bir tetik bir parmak gibi
Kaybetme sükutunu iz sektirse de
Hedef şaşırmaz asla bir kurşunun mahşeri
III
Yeğnik asa dar geçit
İnce beden tül kader
Bulut geçti
Islandi kül elmas ve ejder
Hece, Mayıs 2004
HÜSEYİN ATLANSOY
| 
