Halim ŞAFAK - HERKES GİTTİĞİNDE ...
Herkes Gittiğinde Tek Onlar Bekler Beni
Ev Halkı Kilitli Kapı Önünde Nöbetçi!
doldurduğum her bardak şarap
en çok onlann üstüne dökülür
ben ölsem ölsem bir kere ölürüm
onlar iki kere ölür biliyorum
herkes gittiğinde biri muhakkak kalır
dağlara çıktıkça arkamda bıraktığım
bir ev toplanıp yollara düşer sarıçay
yıkık köprü beni fazla saklamaz çıkar
gelirim tekrar gitmek için çaresiz
kavağın dibi iyidir yılan balığı rakı
kese yoğurdu kır ekmeği giderim
su kemerleri yol olur gazino beni bekler
her bulduğum evde ağlayıp duran
insanlar bıraktım geride dönsem
tek onlar için dönerim
milas en çok kendine benzer eski
evler dar sokaklar iki eve açılır
birinin önünde zakkum ağacı
biri apartmanın altıncı katı
annem zakkumu sulasın çiçekleri melahat
ceren kitaplarımın başında şahin
gülsüm ayşen çocukluğumu beklesin
ölmeyi beceremeyen ancak yaşar
bunu kendime kaç kere söylediysem aklımda
siyah beyaz bir aile fotoğrafı tek babam eksik
ama çocuklar her karede aldı yerini
ceren, recep, merve, aybegüm, aykaan
ömrüm çocuklar ağaçlar bir de hayat
herkes gittiğinde tek onlar bekler beni
ev halkı kilitli kapı önünde nöbetçi!
Şiiri Özlüyorum / Mayıs-Haziran-Temmuz 2006 Halim ŞAFAK
|
