Yusuf ALPER - ÇÖZÜLME
Arkada bırakırken suskun anneleri Yürürken o sonsuz boşlukta
Yazgıya tükürerek yol boylarında Elleri yakasında maceracı Enver'in Koskoca bir kale yerle bir olurken Sana taş olarak savrulmak düştü.
Hücrelerimde onyılların kederi
Sözcüklerimde gülüşümde hüznümde Emre'nin ellerinde, Cem'in yüreğinde Her köprüde eski bir sevgili varmış gibi Hâlâ yüzüm kızarır, yüreğim titremede
Hücrelerimde yüzyılların kederi
Issızlığın en karanlık yerinde Zamanın acıyla yoğrulduğu Bunaltılı, bu bitmeyen günde Dağlarca ötede atalarım Toprak altında koyun koyuna...
Hücrelerimde binyılların kederi
Yollara düşülmüştü bir ilkyaz günü Tek tek biçilerek göğekinler gibi Tarihin yedi diyarda duyulan sesi Duyulmaz olmuştur şimdi
Hücrelerimde sonsuz yılın kederi
Binlercesini kardan heykele döndüren Çekmiştir ipini kendi eliyle Bir yanım Moskova zindanlarında Bir yanım yerde kanlar içinde
Şimdiyse dünyanın bütün kıyılarında Gizli bir sürgünü yaşıyor gibi...
Şiiri Özlüyorum 15 / Mart-Nisan
|