Cihan OĞUZ - ÜVEY MANİFESTO
İç güveysiydim bu hayatta Kapının eşiğinde kendine olmadık hayaller yaratan
Ne zaman özeleştiri yapsam Aleyhime suç duyurusuna dönüştü kendi feryadım
Bundan geriye dönüş yok diyorlar Olan oldu, bundan sonrası yarışın son turları
Bakıyorum herkesin elinden kaçmış hayat Kim kimi arasa ne kendinde buluyor ne başkasında
Madem öyle bir desturla başlıyorum masala Dişimi sıkıyorum, dilimi ısırıyorum, dünsüzleşiyorum
Yine de kalbimde kırıntılar kalıyor her vakit İp koptuğu an beni eskiye fırlatıveren
Benim de bir şürekam varmış demek Bir düş, bir kelime, bir şükür özlemi
Şeytanın günde dört kere dürttüğü ademin tekiyim Afsız bir günaha karşı ömrünün dibine kadar zebani
Aşklar son buldu ama, buna bir harf daha eklemek olmaz Kurutulmuş bir çiçek şimdi hayat kalbimizin satır arasında
Dedim ya içgüveysiydim... Horlandım, ezildim, üzüldüm Sonunda benim kadar kimsesiz olduğunu anladı dünya
akatalpa / 79
|