Hülya Deniz ÜNAL - S/AYIKLAMALAR
Ormanın korkusuydu. yağmuru çamur sanmak uyanınca toprağa kapandı ve söyledi;
ağrıyla dökülmek uzun ince bir yola soyağacına masalın. ışıltılı hasadına gecenin bıyıkaltından. varmak üzere sabaha
denizin takıntısı çamuru yağmur sanmak dalgalar birer birer. kırıldı ve söyledi:
önce tırnaklarını çekti şehir yüzümden şaşkınlığım takıldı saçaklarına bir avluya teselli. isimliksiz kapılar çalmayan zilleri ben! İki kaş arasında çatık uçurum yıkık köprüler!
Bir bardak suda nasıl kopar fırtına kendine çekilir gölgeler çiçekler girer rüyama kokusu renginden erken gelincik ölüm nasıl da özlenir?
Bu kadar acı varken zimmetimizde
Hülya Deniz ÜNAL (Eski Broy 49, Ocak-Mart 2006)
|