Olcay ÖZMEN - GÜVERCİN SANCISI
Seni sevişim gibi dağılıyorum boşluğa yeryüzüyle gökyüzü arasında sıkışan biri olarak başlıyorum bu acele hayata.
"geldiğin yerleri seviyorum en çok" gövdem, yalnızlayan uçurum, şehrin köyü terk ettiği yer...
Bir çıkmaz sokak devlet burada
Kuşlar ürküyor acım büyüdükçe Gelmeyen gitmeyen mektuplara ağlıyorum, bir yaralı güvercin in korkunç yaralarına Ağzını, diyorum kurtar yalnızlığımı
kör zamanı; akrep yelkovanı öldürüyor, yel kovan!... Bu acele hayatı sancılı birİ olarak bitiriyorum gökyüzüyle yeryüzü arasında.
Boşluğu unutuşum gibi dağılıyorum sana
Varlık, Mart 2006
|