Güngör TEKÇE, 1937 - SOLUK
Yatağa yattığımda yatakla bir olurum
Toprağa yattığımda da
Ne alt ne de üst vardır artık
Doğrulunca boyutlar yüz ölçümleri yüzlerim
Bir kuş kadar uzaktan göremediğim için
Bedensiz kokusuz renksiz
Sözcükler arasında dolaşmaya başlarım
Boş odaya düştü ışık başlangıçta
Çıplak acemi tedirgin
Ilk kopuşu güneşten
Geceleri gizlice suya kaçmayı öğrendi
Kavranamayan sudan sesleri
Bölümlemeyi çarpmayı
Ilk yazıyı öğrendi
Dallarımda fırdolayı kuşlarım
Yelkenlerimi diktim bekletiyorum rüzgârı
Silindi sokaktan kaydım
Milyarlarca yıldızın arasındayım
Bir sıfıra sığacak kadar geçmişim
Sonsuz noktacıklarla örtünse de yürüdüğüm
Virgül aralığından kuştüyüdür soluğum
Varlık, Nisan 2005
| 
