M. Mazhar ALPHAN, 1941 - ÇAT KAPI
Mor küpeli gemileri çeker İstanbul’u İstanbul dediğin senin yamalı bohça Çat kapı kedi köpek / martılar
Hangi eşikten ayağını atsan boyalı çarşı Çarşı çarşı değil her biri kirli çamaşır İstanbul’un sokakları ağız dalaşı
İskeleti çıkmış bir kalabalıktır İstanbul Ayağını nereye uzatsan Anadolu Cümbüşleri bir beni yakar bir de Gevher’i
İstanbul İstanbul olalı böyle dans görmemiş Sen çal... Ben oynayayım... Sulukule At gözlüklü İstanbul’un arabası kamyon bozma
Be gülüm seni kim çat kapı soydu Gel beri gel kaçak var her evin çatısında Ben senin çat kapılarına kanamalı hastayım
Sende bu Boğaz bende bu açgözlülük oldukça Ne çat kapıları biter ne de tiridi İstanbul’un Gevher’im yekparem boyalı çarşım benim
Daha neler neler yazacaktım ama Polis bastı efkârımı.....
|