Oya UYSAL, 1952- ÇERÇEVEDEN TAŞAN RESİM
Kanırtıp kederin birini acıttı yine seni içindeki öteki
bahçende kar kokusu, birdenbire ayaz, kurumuş otlar,dallara dolanmış rüzgâr...
Hayalleri gerçek kılan istek giderek azalırken içinde
bir boş vermişlik boy atıyor sessizce.
Bu incinme korkusu, bu saklanmalar,
sanki uyuyor da uyanmasın diye biri
usulca konuşuyor odan.
Kalbinle aklın arasında gidip gelmekten yorulan ruhun,
-Unut diyor, unut
-Bak, hayatın yazdığı şiiri okuyor ölüm
varoluşun anlamını ararken yokoluşa yaklaşan ruhun.
Işte yüzünde bir beşinci mevsim, yüzün
çerçeveden taştı resim.
Kanırtıp kederin birini acıttı yine seni içindeki öteki
bahçende kar kokusu, birdenbire ayaz, kurumuş otlar, dallara dolanmış rüzgâr...
Yasakmeyve, Temmuz-Ağustos 2005
|
