Sadık YAŞAR, 1959 - BİR KIRATLIK SEVGİ
yolda yürürken bakıyorum, sen
ağaç mısın ağaçsın ağaçsın
siliyorum gözkapaklarını
ıslanmış yaprak numarası yapan
su içerken aklıma geliyorsun
yemek yedın mi iyi uyudun mu
terliysen üstünü değiştir
öfkeliysen öfkeni
sana çerez aldım, karşına geçip
sayacağım kaç tane yediğini
biri önümde para istiyor
bir yoksul yakınına, ben derin
üç ağız buluyorum, yüzümdeki boşluğa
şaşırıyor o, hangisinde boğulacak
adımları kısa, kalbi sesten uzun
anneler yetişemiyor cocuklarına
kabuğunda can kaybıyla, hassas
bedenim yarılıyor ne görse
gecemde kanayan son uyku
titriyor, kuru bir yaprak yapıyor beni
bu kadar insan öldürülünce dünyada
sen gerçek misin gerçeksin gerçeksin
çünkü küçük bir taş parçasıyla değil
beş arpa tanesnyle tartıyorum seni
Dize, Temmuz 2005
|
