Halim ŞAFAK, 1962 - Ya Utandır Beni
Ya Utandır Beni Ya Da Odadan Odaya Hızla Geç!,
sen uyanmadan önce yağmur yağdım ben
balkana güvercinler topladım sümbülteber
gözlerimi kaçırdım ayrılıktan ya ellerimi tutsaydın
dokunmaya korktum yalnızdım ve sabaha ne kaldı
dip odada soğumaya bıraktım kendimi
bildim bileli kekemeydim sözcükler üç-beş
kapıyı ardı ardına kilitlerdim şafağım söksün
ne zaman gelsem ey İstanbul
ayrılık uzadıkça uzadı
ben ne yaptım da sesim kısıldı ellerimden
ta kendim sarnıçtın kendi kendine biriken su
yol arar sen balkan dersin ben kalbimin dileği derim
ama dilim varmaz nereye gitsem ölüm
benimle geliyor sen seversin diye söylüyorum
baksana ellerim küçüldükçe küçüldü
ufaldım camda bir yağmur tanesi kadar
hiç yalnız bırakmaya gelmez ölümü
odadan odaya taşındım durdum
ne yapsam hayat böyle böyle bana benziyor asi
büyüyüp duruyor bedenimde derin kesik
kendine bile yetmiyor biz ne yapsak
ölümün yerini tutmaz hayat
kayboldum senin ellerinle çiçeklere su verdim
balkanun kapısını açtım kim varsa girdi içeri
yanıtım yok soruların hepsi orta halli
ben ne yapacağım deme diye bağırsan
duyardım belki bir köpektim
düşlerini peşinden sürükleyip duran
ben ne yapacağım
sabah sabah ellerini tutmaktan
başka ne yapacağım
ölüm adayı çoktan doldurdu
ya utandır beni uykumdan
ya da odadan odaya hızla geç!
Şiiri Özlüyorum, Ağustos-Eylül 2005 Halim ŞAFAK
| 
