4- Cevat ÇAPAN (1933) / DÖRTNALA... / DİRİ DOĞA
Sevgili Cevat Çapan'ın Adam Yayınları'ndan 2001 yılı sonunda Ne Güzel Yolculuktu Aklımdan Çıkmaz adlı şiir kitabı yayımlandı.
Şairin birkaç yıldır yazdığı yolculuk şiirlerini toplayan kitabının en önemli özelliği; çevreye, geçmişe ve içine yaptığı yolculuğun sisli ve hüzünlü içtenliği...
DÖRTNALA, SESSİZLİĞİN İÇİNDEN
Tan yeri ağarırken ulaştı ulaşacağı menzile.
Çocuklar evlerinde gözlerini oğuşturuyorlardı
düşlerden arınmak için -
doru bir kısrağın ardından koşmuşlardı az önce;
uçurumların ucunda durmuşlar,
bulutlara tutunmaya çalışmışlardı korkuyla.
o da atını bir han avlusuna bağladı.
Anladığı bir dil değildi duyduğu;
gene de yabancı saymadılar onu karşılayanlar.
Uzak bir bahçedeki kuleyi gösterdi hancı.
Sen gideli,
yollardaydı hep bu kalabalıkla.
Tam neredeydi, hangi mevsimde?
Bilmiyordu kimlerle yola çıktığını.
Kulenin taş basamaklarını tırmanırken
yolu nerede yitirdiğini düşündü.
Bir çam kokusu geliyordu karşı tepeden esen yelle,
bir su sesi, yakındaki değirmenden.
Şimdi kulenin tepesinde.
Gözleri,
eşlerini yitirdiklerinde
çok yaşamayan yaban kuğularında.
Deniz ürperiyor uzakta.
(Adam Sanat 183, Nisan 2001)
DİRİ DOĞA
... Örneğin o ulu çınarın altında çektirdiğimiz resim:
hepimiz ordayız işte, bir gün, belki birkaç kişinin
okuyacağı o anılar kitabında
adları anılacaklar.
Az ötede mezarlığı gezmişti kimimiz,
kimimiz çiçek toplamıştı mavi badanalı evin
çardaklı bahçesinden.
Sonra bir ney sesi ve Neyzen Tevfik'in görüntüsü,
havuzlu Beyazıt Meydanından aheste beste
Şehzadebaşı'na inerken:
"Aksırıyorum, tıksırıyorum, bir türlü geberemiyorum"
diye yakınıyor
kendi gibi derbeder bir arkadaşına.
Sağda, yanan Ferah'ın yıkıntısı ve üç film birden oynatan
Turan Sineması,
solda, Hilal'le Milli; afişte "Ali Baba ve Kırk Haramiler".
Şimdi bir başka bahçedeyiz, uzak bir adada.
Karlı dağlara bakıyoruz
denizin sesini dinlerken
ve hicazkar bir şarkı Lavtacı Ovrik'ten.
(Adam Sanat 185, Haziran 2001)
Cevat ÇAPAN
| 
