Selahattin YOLGİDEN, 1977 - YASEMİN
her kapıyı gizlice tıklatan
hayaleti kentin.
eski masallarda anlatılan
eskimiş mor pelerin.
sana hediye işte, biriktirip suyunu en hasından
bahçede ölümüne susayan yasemin.
yaz üzgün gözlerini kaçırıp gözlerinden
anlamsız şeylerden konuşurken bebek'te
bir yıldız daha kaydı demin, bir öldü muhakkak.
sen yaşıyorsun, hayatın böyle olması gerektiğini
anla tıyor bakışların
"nasıl soğuk bu gece, o yaz
nasıl bakıyorsun bana böyle, burada mısın?"
gündüz kızgın kumlarda, çam diplerinde
sivn yapraklar topluyorum yastık doldurmak için
çıkarıp yastığıının yüzünü,
yüzüne sürmek için.
yaz bitti şimdi ama hala yarası gözlenmde gözlerinin
yaz bitti ama o bahçede hala seni bekler yasemin.
Adam Sanat, Kasım 2004
|
