Efe MURAT, 1987 - YENİ BİR KOLTUĞUN DÖŞEMELERİNİ SÖKERİM
yeni bir koltuğun döşemelerini sökerim
karartmak için odayı; lambanın ağzının
etrafında dolaştırdım parmağınu; suyunu
çekti dil defalarca: geldiniz ama ben seni bekledim!
kurumuşluğum iyice dinlendirdi beni
yalnız geldiniz ama ben sizi bekledim!
ben, döşemenin Üstündeki bir sökÜk gibi.
koltuğumu kapının önÜne sürdüğÜmde
içindeki demir yay fırladı dışarı;
ince bir sökÜk tenimde; çekyat endişesiyle
tüm bekleyişlerim benim, andırır yeni bir mobilyayı.
Kitap-lık, Eylül 2004
| 
