Cenk GÜNDOĞDU, 1976 - CENK HİKÂYELERİ II
alev yolu uzun, önce
zaman, güncemizde kan
bi nefes geriden geliyoruz
gereklilik kipi:emret komutanım(!)
radyo konuşmaları
postal şarkısı, yol boyu
üşüyorum, mektubun olmasa
diyorum kendime
tesadüf kolay kabullenilmez
çünkü harp bir kurşunla başladı
bir kurşunla yağıyor kar
çömeliyoruz aynı ateşe
susuzluğa, kargışa, dalgınlığa
avuçlarımızda yanık tütün gözleri
hepimizin gözleri yanık
tütün gözleri
alışmak yabanlığı bırakmaktır
diyor sakalımı avuçlayan ustura
zaman sayıyor posta kapısı
ve öğreniyoruz topraktan
bir leke olduğumuzu
bastıkça yüzümüze kar gibi kan
bulunmuyor ağrının kalbi
çünkü harp bir kurşunla başladı!
|