13- Mehmet TANER (1946)- AİT VE AZADE
Ah insanlık! Baht; neden taht gibi önemli bir sorun?
AİT
VE AZADE Almış, uykulu teknede salıngan
Düş eşiğinde avare belleği
Su dibine iniyor çivileme,
Dingin kararlı biteviye,
Tabanı üstünde sırım gibi
Boylu boyunca bir zebani,
Çektiği üç başlı yaba’nın
Huş ağacından dirgeni
Düş aralığından uyanmış baktınız
Dil iki canlı can yarı cansız,
İndiriyor başka tenden o şey
Belli ki bağlı bir örgün ahde,
Ketum yalçın biteviye,
Tepede yüzü yok bir imgeyi;
Terk edilmiş viran yuvaya
Geldiği kör tüneğe kilitli
O yuva ki kadim
Koku üstünde hâlâ,
O şey, ki sizden evvel sizin
Bir vakit sizde belgin,
Sizden azade ve altta,
İndiriyor derya dibine
Kuru rüzgârdan ibaret içi
Tasasından boşalmış, ilineksiz benliği.
İndiniz. Suda bir ampul
Mağmada bir hâle,
Dar, yarattınız kendinize
Bir baht: halılar gibi serilir
Bir tâc: parçalı, içinizde.
(Gösteri 260 / Temmuz 2004)
| 
