gülten akın (1933) / körleşme
"Körleşme" diyor telefondaki ses bakmadan yürüyüp gidiyoruz ırmak yanımızdan akıyor, dağıttığımız, boşa gittiğini sandığımız sözcükleri bir bir derleyerek birgün yeni bir yatak açmak için kendine umutlanıyoruz büyücü değiliz, bir solukta değiştiremiyoruz akarken akarken yanımızdan ırmak değiştirir umuyoruz "Körleşme" diyor telefon gözlerimiz: ortaya anılar atıyoruz insanlar mı kuzular mı seçilemiyoruz. ırmak yanımızdan akıyor yatağını zorlayarak, yıkarak bazan bakmadan geçip gittiğimiz o sislerin pusların içindeki: ah geri dönüşlerle yürüyor kimimiz düşleri azaldıkça anılan artıyor onlar bizim delilerimiz mi kilitleyip unutuyoruz. durmadan unutmak unutmak unutmak teselli. kendimizi koyuveriyoruz "Hiçbir şey kaybolmaz" diyoruz. hala körleşmeden söz ediyor telefondaki o da susar büsbütün lâl-ü ebkem kalırız.
kitap-lık, sayı: 88
|