Arzu Çur - UMUDUN DAĞI
I
Bir kızın yaşı ve bisikleti ne kadar küçükse
o denli büyüktür umudu
Bursalı her kadın şunu bilir:
Ayağı pedala değer değmez
gözünü dağa çevirmiştir.
Bu şehirde her küçük kız
Hayat Bilgisi dersinin
“Şehrimizin Dağları” maddesinde
tılsımlar faslından Uludağ’ı ezberlemiştir
Küçük kızları sağlamlığı şüpheli bir bisikleti
pek çok sokağını henüz bilmedikleri büyük kentin dışına,
yalnızca adını öğrendikleri o dağa götüren
dağın fatihi olmaya niyetlenişteki cesaret…
Bu cesaret nereden gelir?
II
Ben kendi dağını küçükken kaybedip,
ömrü boyunca onu arayan kızlardan biriyim.
Yaşadığım onca şehirde hep bakındım, görmedim.
Giderek yaşlanıyorum, kentlerim dağlardan uzaklaşıyor.
Sokaklar yeraltından geçiyor burada, yukarıda kimse yaşamıyor.
Yumup gözlerimi fısıldıyorum:
“Gökdelenler kapatmış olsa da doruğunu,
yeraltına sığınarak geçse de bir hayat
Hayat Bilgisi kitapları ve tılsımı çocukluğun yalan söylemez,
o dağ duruyor hâlâ orada. Biliyorum var olduğunu”
Yaşadığım şehir dağlara çevirmiş sırtını,
çocukluğumun şehri yaslanır dağa
küçük kız soruyor, kirpiklerimin arasına saklanıp:
“Ablacığım, hangisi kalacak tufandan sonra?”
(Öteki-siz, Sayı: 16)
| 
