Süleyman UNUTMAZ / yüz yüze
Birazdan küllenir kâğıda döktüğüm harfler
yüzümü dil tutar, bağırırım:
I.
Bir yanlışlık gibiyim kendimin kıyısında
rüzgarını öperken beni geçen zamanın
imzamı vurduğum yerdeyim, vurulduğum
nerde gecikmişse saati saran salgın
nerde bir insanı mühürlediysem kendime
biraz ‘ispanyol’ demenin dağınıklığıyladır
ve ‘akdeniz’ bu yüzden kemiğimi ısıtır, şiirde bile
tüfeğim göz kırparken bağrımdaki orduya
‘istanbul’ yüzümden çizilir yanık atlaslara
II.
Körkahve, incelen su, sarıtütün
dünyanın halleridir
yaşamak tavını almazsa coşkunluğumu
nereye varsam beni yüzüm karşılar
orada yıkıksarnıç... muhacir
belimde isli fener
av kurar, tuz tutar
dadanmaması için o kuzgun bakışları
ıslıktan geçilmeyen şehvet bahçelerinin...
ŞİİRÜLKESİ / EYLÜL EKİM 2005
Süleyman UNUTMAZ
| 
