Mehmet ATİLLA, 1959 - DOLAMBAÇ
ışığın da tadı var
akan suyun gözünde
sallanan dalın sincapta serinliği...
biliriz bütün kuşların yükselişini
boşalan yerde
bir aykırı ağırlık!
yağmur mu dedim! meğer kelebekmiş damlayan
tozlu ayaklarıyla gömleğimize
ne fark eder bu yıl da yanlış terlesek
kıralım camını mağaradaki saatin.
gidelim! asmaların seğiren salkımına
kanatlarımızda sabırsız onca varlık
umurumuzda değil kaça bölündüğü
dildeki hamurun... havada pişelim, ateşte ve külde
ıslak hasırların suskunluğuyla mahmuzlanan gecede
geçelim kayaların dudakları arasından
değişen yuvalarda çıtırdayan gövdeler...
dikenleri bölüşelim, sırtımızda yeşercn çalıları
iç içe olmanın güzelliğiyle sabaha yenik
dalgalı bir dolambaç bu!
varla yok arası büyüyen dehliz
böceklerin inadına sarılalım, dipdiri bulutlara...
savursun saçlarını hendeğirniz
içimize ters rüzgarlar doldukça.
Dize, Sayı 95, Eylül 2003
| 
