Özlem Tezcan DERTSİZ, 1972 - EL FENERİ
içimdeki tünele de tut fenerini
artık otursun, takılıp duran sorularım
yerimi göstersin ışığın, nereliyim
yanına ilişeyim hüznüme benzeyen
birinin
bozuk paraları bırakırken avucuna
azalır mı bu ağırlık göğsümden
içimden, yüreksiz bir ırmak geçti
şemsiyem yağmur alıyor, ıslak
düşüncem
anlıyorsun, bir öyküden sürüldüm
en kestirme yol bildiklerim değilmiş
uzaklaştı unutuş ben yürüdükçe,
çamurlu ayaklarım bugünüme özetmiş
filmi izlemeye gelmedim,
çok karanlıktı, yerimi yitirdim
Akatalpa, 42, Haziran 2003
|
