Mehmet ERTE, 1978 - ORADADIR O
Hayır, bu yalan olamaz!
Bir bu geceye ben de çıktım
bir bu yıldızlardan ben de sebeplendim
ayrılabiliyordu şey çocuklardan
çocuklar şeysiz kalıyordu
şeysiz kalan çocuk
çürümek için bir yer arıyordu.
Çocuklar kuşkulardan sonrayı bekliyordu
hangi umut bir kuşkudan sonra çürüsün
şeysiz kalmış çocuklar seviniyordu.
Ufukta bir kımıltıya kurban kesilirken
çocuklar çürümek için yer arıyordu.
Çürüyemez, çocuklar benim üzerimde çürüyemez!
Bir bu gecede, bir bu yıldızlarda
ben şuna imrendim, şunu getirdim aklıma:
Masalın içinde düşün olduğu gibi
çocukta şey neden olmasındı.
Madem ayrılabiliyordu şey çocuklardan
ben de yaşama hiçbir kelimeyle bağlanmadım:
Ne aşk, ne umut, ne kin; hiçbiri
hiçbiri benim ipim değil, olmadı.
Kendimi bildim bileli bir tufanı bekledim:
Bir depremi, bir savaşı
binlerce insanın ölmesini bekledim
kendimi bildim bileli işte bunları.
Birkaç soru ile bu istek kapanabilirdi:
Çocuklar gelmeseydi, şeysiz çocuklar.
Ufukta bir kımıltıya kurban kesilirken
binlerce insan benim isteğimle ölürken
çocuklar geldi, nedense çocuklar
fakat hiçbiri benim üzerimde çürüyemedi.
Suyu Bulandıran Şey’den
| 
