Gövdeme Dokunmak

Kumlara dokunurken
Yitirilmiş güzleri geri verecek gibi
Sessizliğimi bozuyor
Kopup gelen o sarışın uğultular
Narların çatlağı
Çağlayanları emziriyor gibi
Derinlik sanki gözlerinde gizli
Her yolculuğun yitik çocuğuydum.

Kumlardaki ayak izlerim
Ele vermese beni,
Ayva kokularını unutmuştum
Odaları giyinince anladım
Pencereler yıldızlı göklerimdi,
Uzaklarda;
Söğütlerin diplerinden
Ağır ağır akan kırgın ırmaklar
Varılmazın tek yolcusu;
Acılı derelere dokundukca
Meşe yaprakları çizip geçiyor
Gözlerime millemiş uykuyu;

Dağılmış sayfalarda
Benek benek güneşin izleri
Dalları savrulan koca bir ağaç
Ormana dokunur gibi dudaklarım
Bir yudum su,
Öyle geçiyor kumlarımdan;
İçtikce kızıllıklara gömülü
O vadi,
Çatlayan narlarımı bekliyor
Yorgun kara bir trenden sarkan
Akasya çiçeği gibi
Gövdem seni.

Asım Öztürk
Söylem Dergisi Mart 2002 sayısı