Günlerden Sızan

Sussam çevremde akbabalar dansı
Konuşsam ses boğan barikatları köhnemiş sarayların
Dönemeyeceğim kadar benden uzak avungan çocuk yıllarım
Yanıtlanmayan sorularım hâlâ yanıtsız
Omürlerden taşar gençliğimde zaptedilemeyen hüznüm,
yine aynı hüzün

Ağlarsam yağmurda ağlarım kimse anlamamalı
Günlerin vahşetinde ezilirken güller içimde
Kanırtan bir dildi ki ağzımdaki öncelikle çuvaldız
Bir melodiyken kulaklara şafaktaki boynun çatırtısı
Dağıtamaz çenesuyu ustaları içime çöken avlu sessizliğinii

Kılavuzdu ağdaya muhtaç yüreklere yağı bitmiş kandiller
Yürüsem her yön uçurum dönsem her yanım inkârdı
Ve birkaç kopuk yılda yaşadım hayatın tüm yaşlarını

Ey bana kuyular kazan dizginlenemez sözcüklerin
Savrulan beş çaylarına kırık aynalar şenlensin
Ey şair!
Savur kendini sözcüklerine yaraların neşterlensin.

Ali Rıza Kars
Kavram-Karmaşa Dergisi Şubat 2001 sayısı